مدتی، کین مهر بالای منیر

نعیم فراشری – تخیلات – شماره 4

شکوفه

مدتی، کین مهر بالای منیر

وین زمین و ماه  هم بودند اثیر

وان زمان، که شمس و ماه و این زمین

دود بودند و تنی شد آتشین

شد زمین و مه جدا از آفتاب

دور شد مه هم ز پهلوی تراب

هر یکی زیشان {چو} گشت اندر فضا

اختری پر تاب و پر نور و ضیا

شد نمایان بعد از آن این خاکسار

آب و برگ و جانورها بی شمار

ای شکوفه! تو کجا بودی نهان

تا بدان دور و بدان کار زمان

 

نویسندگان :
نویسندگان :

امین پیرانی - حامد پیری

نوشته های مرتبط
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها