ای وطن! همواره ما را دلبری
نعیم فراشری – تخیلات شماره 17 وطن ای وطن! همواره ما را دلبری مادری و خواهری و دادری برترینی از همه سوی زمین بهترینی از
Menu
نعیم فراشری – تخیلات شماره 20
ایضا در سوگ دختر
آسمان افکند دورم از دیار
تا کند مهجور و زار و دلفکار
تا نهد بر اشتیاقم اشتیاق
بر فراق غربتم دیگر فراق
تیر هجران را نمی‌یابم سپر
بهر آن می آیم ای جان پدر
بهر تو من آمدم ای دخترم
تا بیایی شاد و خندان در برم
آمدم پر خواهش و پر بیم و باک
گاه فرخنده و گاه اندیشناک
می‌نيابم جز تنت اندر میان
مرغ جانت رفته است از آشیان
گفتگوی و شیوه ی دلباز تو
خنده ی تو، باز تو و ناز تو
آن تبسم آن نگاه و آن ادا
آن سخن‌های لطیف و دلربا
لِلاَبَد گشتند محو و ناپدید
وین دلم مانده است بی‌صبر و امید
بهر آن دور از تو افکندم قدر
تا نبینم زنده‌ات باری دگر
امین پیرانی - حامد پیری
نعیم فراشری – تخیلات شماره 17 وطن ای وطن! همواره ما را دلبری مادری و خواهری و دادری برترینی از همه سوی زمین بهترینی از
نعیم فراشری – تخیلات شماره 8 عشق ای فروغ عشق! بی تو زیستن بدتر است اندر جهان از نیستن از دل پر درد من هرگز
نعیم فراشری – تخیلات – شماره 5 بلبل هر یکی از اختران تاب دار در میان آسمان نور بار گشته خاموش و گشاده دیدگان گوش
نعیم فراشری – تخیلات – شماره 4 شکوفه مدتی، کین مهر بالای منیر وین زمین و ماه هم بودند اثیر وان زمان، که شمس و