قصاب کاشانی – غزل شماره 86

ای وصل تو را آرزوی دل شده باعث

بر راه تو‌ام دوری منزل شده باعث

در گوشه ی ابروی تو آن خال مرا کشت

بر قتل من این زهر هلاهل شده باعث

گر دیر دهم جان ز غمش نیست ز سختی

شوق رخ آن شوخ‌شمایل شده باعث

دانی ز چه رو گل نتوان چید ز رویش

بر عارضش آزرم چو حائل شده باعث

بر قتل من غم‌زده ی بی‌سروسامان

تیغ دو دم ابروی قاتل شده باعث

قصاب تو را کی بود از بند خلاصی

در گردنت آن زلف سلاسل شده باعث