قصاب کاشانی – غزل شماره 67

یاد تو مونس شب تار دل من است

داغت گل همیشه بهار دل من است

چرخی که نه رواق فلک زیر بال او است

در صیدگاه عشق شکار دل من است

گشتن شهید تیغ تو نقشی است بر مراد

جان باختن به خصم قمار دل من است

هر تار زلف مرغ دلم را شد آشیان

هر حلقه‌ای ز دام حصار دل من است

پیداست از صفای رخش عکس راز من

رخسار یار آینه‌دار دل من است

چندین هزار آرزو اینجا است در شنا

گویی میان بحر کنار دل من است

چون قد کشید آه مرا خرم است باغ

چون چشمه کرد داغ بهار دل من است

قصاب طی مرحله‌ام تا تپیدن است

خون خوردن مدام مدار دل من است