به کوی وفا می برد باد صبح

رهی معیری – غزلیات ناتمام شماره ۱۵ نمی دانی نگشتی صيد گیسویی پریشانی نمی دانی برو ناصح، که حال ما نمی دانی نمی دانی رهی

رهی معیری – غزلیات ناتمام شماره ۵ خانه سوزی   همچو گل سینه ام از آتش دل سوخته است خانه سوزی صفت آتش افروخته است

رهی معیری – غزلیات ناتمام شماره ۱۴ گلستان وجود نوبهار آمد، بزن دستی به دامان گلی در گلستان وجود، از خار کمتر نيستی افکند واماندگان

رهی معیری – غزلیات ناتمام شماره ۲ اشک و آه نه اشکی، تا که ره بندد ز پیش، آن آتشین خو را نه آهی، تا