کردم ز ناله منع دل زار خويش را

رهی معیری – غزلیات ناتمام شماره ۲ اشک و آه نه اشکی، تا که ره بندد ز پیش، آن آتشین خو را نه آهی، تا

رهی معیری – غزلیات ناتمام شماره ۴ اشک من   اشک من گوهر یکتای من است زاده ی چشم گهرزای من است حاجت زمزمه ی

رهی معیری – غزلیات ناتمام شماره ۱۵ نمی دانی نگشتی صيد گیسویی پریشانی نمی دانی برو ناصح، که حال ما نمی دانی نمی دانی رهی

رهی معیری – غزلیات ناتمام شماره ۱۰ اشک گرنه در پرده دری خوی سحر دارد اشک پرده از راز نهانم ز چه بردارد اشک؟ شد