صائب تبریزی- غزل شماره 4308
در پرده غنچه برگ سفر ساز می دهد
شبنم عبث چه آینه پرداز می دهد؟
در بزم عشق کیست که سازد صدا بلند؟
اینجا سپند سرمه به آواز می دهد
امروز در قلمرو جرأت دل من است
کبکی که سینه طرح به شهباز می دهد
دل ذره ذره گشت وهمان گرم ناله است
این جام توتیا شد و آواز می دهد
صائب کسی که از سخن تازه یافت جان
آب حیات را به خضر باز می دهد