گوش از برای نغمۀ تر آفریده اند

صائب تبریزی- غزل شماره 4149

گوش از برای نغمۀ تر آفریده اند

وز بهر روی خوب نظر آفریده اند

چشم از برای گریه و لب از برای آه

وز بهر داغ لختِ جگر آفریده اند

مقصود از صدف گهر آبدار اوست

از بهر اشک دیدۀ تر آفریده اند

بی اشکِ گرم یک مژه برهم زدن مباش

کاین رشته را برای گهر آفریده اند

هر چهره نیست قابل خونابۀ سرشک

کاین سکه بهر روی چو زر آفریده اند

مگشا به هر سمنبری آغوش خویش را

کاین هاله را برای قمر آفریده اند

خط را برات بر لب خوبان نوشته اند

از بهر مور تنگِ شکر آفریده اند

سنگ است باب خندۀ بیجای غافلان

از بهر کبک کوه و کمر آفریده اند

انصاف نیست هیزم دوزخ کند کسی

نخلی که از برای ثمر آفریده اند

صائب بود ز کیسۀ دریا سخای ابر

دل را برای دیدۀ تر آفریده اند

 

نویسندگان :
نویسندگان :

امین پیرانی - حامد پیری

نوشته های مرتبط
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها