نظر لباس پرستان به مال و جاه کنند

صائب تبریزی- غزل شماره 3951

نظر لباس پرستان به مال و جاه کنند

[         ….      ]نمد کلاه کنند

به گرد کعبه بگردند بهر جامۀ نو

به روی آینه از بهر زر نگاه کنند

به پیش پای خود از کجروی نمی بینند

به هر که راست نهد پای، کج نگاه کنند

کلاه گوشه به خورشید و ماه می شکنند

چو داغ لاله اگر صفحه ای سیاه کنند

فریب وعدۀ این خشک طینتان نخوری

که تشنه ات ز سرچشمه رو به راه کنند