سپندِ خال لبت آتشین عذارانند

صائب تبریزی- غزل شماره 3950

سپندِ خال لبت آتشین عذارانند

به خون تپیدۀ لعل تو تاجدارانند

اگر چه سبعۀ سیاره گردشی دارند

نظر به شعلۀ خوی تو نی سوارانند

نوشته است به روی بتان به خط غبار

که آفتاب رخان صید خاکسارانند

حریم خلد برین جای شمع ماتم نیست

مرو گرفته به بزمی که میگسارانند

کراست زهره که برحرف او نهد انگشت

که زیر مشق خطش آتشین عذارانند

نظر به خط و رخ یار کن که پنداری

در آفتاب قیامت گناهکارانند

جواب آن غزل حافظ است این صائب

که مستحق کرامت گناهکارانند