سحاب اصفهانی – رباعی شماره 17
شوخی که کند طره پریشان به عبث
از دور ز من برد دل و جان به عبث
اکنون که به نزدیک من آمد دیدم
هم این به عبث دادم و هم آن به عبث
شوخی که کند طره پریشان به عبث
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط