در این بخش رباعیات رودکی سمرقندی نوشته شده است .
فهرست رباعیات به ترتیب حروف الفبا – حرف آخر قافیه قافیه یا ردیف–
برای خواندن هر رباعی ، روی آن کلیک کنید .
الف :
رباعی شماره 1 : هر روز بر آسمانت باد امروا
ت :
رباعی شماره 2 : در رهگذر باد چراغی که تراست
رباعی شماره 3 : با آن که دلم از غم هجرت خونست
رباعی شماره 4 : جایی که گذرگاه دل محزونست
رباعی شماره 5 : دل خسته و بسته ی مسلسل موییست
رباعی شماره 6 : تقدیر، که بر کشتنت آزرم نداشت
رباعی شماره 7 : چشمم ز غمت، به هر عقیقی که بسفت
د :
رباعی شماره 8 : بنلاد تو شد تربیت خواجه و لیک
رباعی شماره 9 : بی روی تو خورشید جهانسوز مباد
رباعی شماره 10 : زلفش بکشی شب دراز اندازد
رباعی شماره 11 : چون روز علم زند به نامت ماند
رباعی شماره 12 : جز حادثه هرگز طلبم کس نکند
رباعی شماره 13 : بفنود تنم بر درم و آب و زمین
رباعی شماره 14 : نامت شنوم، دل ز فرح زنده شود
ر :
رباعی شماره 15 : آمد بر من، که؟ یار، کی؟ وقت سحر
رباعی شماره 16 : هان! تشنه جگر، مجوی زین باغ ثمر
ز :
رباعی شماره 17 : چون کشته ببینی ام، دو لب گشته فراز
گ :
رباعی شماره 18 : در جستن آن نگار پر کینه و جنگ
ل :
رباعی شماره 19 : بر عشق توام، نه صبر پیداست، نه دل
م :
رباعی شماره 20 : واجب نبود به کس بر، افضال و کرم
رباعی شماره 21 : یوسف رویی، کزو فغان کرد دلم
رباعی شماره 22 : چون جشه فشانی، ای پسر، در کویم
رباعی شماره 23 : در پیش خود آن نامه چو بلکامه نهم
رباعی شماره 24 : در منزل غم فگنده مفرش ماییم
ن :
رباعی شماره 25 : در عشق، چو رودکی، شدم سیر از جان
رباعی شماره 26 : دیدار به دل فروخت، نفروخت گران
رباعی شماره 27 : رویت دریای حسن و لعلت مرجان
و :
رباعی شماره 28 : ای از گل سرخ رنگ بربوده و بو
رباعی شماره 29 : ای ناله ی پیر خانقاه از غم تو
ه :
رباعی شماره 30 : چرخ کجه باز، تا نهان ساخت کجه
رباعی شماره 31 : رخساره ی او پرده ی عشاق درید
رباعی شماره 32 : زلفت دیدم، سر از چمان پیچیده
رباعی شماره 33 : ای بر تو رسیده به هر یک چاره
رباعی شماره 34 : چون کار دلم ز زلف او ماند گره
ی :
رباعی شماره 35 : ای طرفه ی خوبان من، ای شهره ی ری
رباعی شماره 36 : از کعبه کلیسیا نشینم کردی
رباعی شماره 37 : گر بر سر نفس خود امیری، مردی
رباعی شماره 38 : آن خر پدرت به دشت خاشاک زدی
رباعی شماره 39 : دل سیر نگرددت ز بیدادگری
رباعی شماره 40 : با داده قناعت کن و با داد بزی
رباعی شماره 41 : نارفته به شاهراه وصلت گامی
پایان اشعار این بخش
