چون گشت سوار آنک به هنگام سواری

خواجوی کرمانی – قطعه شماره 55

چون گشت سوار آنک به هنگام سواری

جولانگه کُه پیکر او عالم بالاست

زد پاشنه بر استر و از جای برانگیخت

زانسان که ازو استرک خسته امان خاست

استر چو به تنگ آمد ازو بانگ برآورد:

“گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست”

 

نویسندگان :
نویسندگان :

امین پیرانی - حامد پیری

نوشته های مرتبط
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
قدیمی‌ترین
تازه‌ترین بیشترین رأی
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها