خواجوی کرمانی – قطعه شماره 44
ای خسرو سرفراز گردون
بر خاک در تو سر نهاده
هر صبح صبوحیان انجم
بر یاد تو نوش کرده باده
این کوکب زرنگار میخیست
از پای تکاورت فتاده
زر بخش مرا و اسب و جامه
تا کار دلم شود گشاده
در راه به یک درم نیرزد
دینار برهنه و پیاده