خواجوی کرمانی – قطعه شماره 36
کتب الی مولی السعید غیاث الدین زنگیشاه الخوافی
غیاث دولت و دین کهف عالم
زهی دستت به دُر پاشی سحابی
جهان مکرمت را قهرمانی
سپهر معدلت را آفتابی
فلک را گرد ایوانت طوافی
ملک را سوی فرمانت شتابی
جهان را از وجودت افتخاری
ستم را از جنابت اجتنابی
بود عنقای زرّین بال گردون
درون جوف خرگاهت ذبابی
روا باشد که همچون من غریبی
ز درگاهت نیابد فتح بابی