خواجوی کرمانی – قطعه شماره 22
فی الاستعطاف من بعض اکابر العصر
ایا شکوفه ی باغ کرم که گاه صریر
چو کلک نغمه نواز تو عندلیبی نیست
به رنج فاقه شدم مبتلا و درمان چیست
که در دیار شما گوئیا طبیبی نیست
اگر تو را نظر لطف با غریبان هست
به خاک پات که همچون رهی غریبی نیست
چو عالمی همه پرورده ی عطای تواند
ز خوان مکرمتت بنده را نصیبی نیست
