ایرج میرزا – قطعه شماره 52
هجو حاکم
این حاکم بی عُرضه به ما اهل خراسان
دردی نفرستاد و دوا نیز نبخشید
گویند که از فرط لئامت به همه عُمر
در راه خدا نان به گدا نیز نبخشید
تنها نه از او خلق خدا خیر ندیدند
تقصیر کسی را به خدا نیز نبخشید
راضی به عبایی شدم از همت عالیش
با همت عالیش عبا نیز نبخشید