اقبال لاهوری
پیام مشرق
شماره ۲۴۵
گریه ی ما بی اثر ناله ی ما نارساست
حاصل این سوز و ساز یک دل خونین نواست
در طلبش دل تپید دیر و حرم آفرید
ما به تمنای او او به تماشای ماست
پردگیان بی حجاب من به خودی در شدم
عشق غیورم نگر میل تماشا که راست
مطرب میخانه دوش نکته ی دلکش سرود
باده چشیدن خطاست باده کشیدن رواست
زندگی رهروان در تک و تاز است و بس
قافله ی موج را جاده و منزلی کجاست
شعله ی درگیر زد بر خس و خاشاک من
مرشد رومی که گفت “منزل ما کبریاست”