چو قومی درگذشت از گفتگوها

اقبال لاهوری ارمغان حجاز شماره 110 نم و رنگ از دم بادی نجویم ز فیض آفتاب تو برویم نگاهم از مه و پروین بلند است

اقبال لاهوری ارمغان حجاز شماره 114 می از میخانه ی مغرب چشیدم به جان من که درد سر خریدم نشستم با نکویان فرنگی از آن

اقبال لاهوری ارمغان حجاز شماره 29 چنین دور آسمان کم دیده باشد که جبریل امین را دل خراشد چه خوش دیری بنا کردند آنجا پرستد

اقبال لاهوری ارمغان حجاز شماره 149 به نور تو برافروزم نگه را که بینم اندرون مهر و مه را چو می گویم مسلمانم بلرزم که