اقبال لاهوری
زبور عجم
شماره 8
به صدای دردمندی به نوای دلپذیری
خم زندگی گشادم به جهان تشنه میری
تو به روی بینوایی در آن جهان گشادی
که هنوز آرزویش ندمیده در ضمیری
ز نگاه سرمه سایی به دل و جگر رسیدی
چه نگاه سرمه سایی دو نشانه زد به تیری
به نگاه نارسایم چه بهار جلوه دادی
که به باغ و راغ نالم چو تذرو نو صفیری
چه عجب اگر دو سلطان به ولایتی نگنجند
عجب اینکه می نگنجد به دو عالمی فقیری
امین پیرانی - حامد پیری
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 120 بگذر از خاور و افسونی افرنگ مشو که نیرزد به جوی این همه دیرینه و نو چون پر کاه
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 3 درون سینه ی ما سوز آرزو ز کجاست؟ سبو ز ماست ولی باده در سبو ز کجاست؟ گرفتم اینکه
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 73 هوس هنوز تماشاگر جهانداری است دگر چه فتنه پس پرده های زنگاری است زمان زمان شکند آنچه می تراشد
اقبال لاهوری زبور عجم شماره 14 فصل بهار این چنین بانگ هزار این چنین چهره گشا، غزل سرا، باده بیار این چنین اشک چکیده ام