قاآنی شیرازی – قطعه شماره 96
شنیدستم که بوتیمار مرغیست
که هست از عشق آبش در درون غم
نشیند در کنار آب و گوید
که گر نوشم شود آب اندکی کم
بخل بدکنش را در زمانه
توگویی این صفت باشد مسلم
ز فرط حرص مال خویشتن را
همی بر خویشتن دارد محرم
به هر حال از برای غیر جاوید
ز هر سو سیم و زر آرد فراهم
