کسایی مروزی – دیوان اشعار
شماره 9
سرخ رویی و زردرویی
نورد بودم، تا ورد من مُورَّد بود
برای ورد مرا ترک من همی پرورد
کنون گران شدم و سرد و نانورد شدم
از آن سبب که به خیری همی بپوشم ورد
نورد بودم، تا ورد من مُورَّد بود
نویسندگان :
امین پیرانی - حامد پیری
نوشته های مرتبط