غزلی از فتحعلیشاه قاجار

از مهر روی گلرخان،در سینه دارم خارها

آتش به جان و دل زنند این آتشین رخسارها

بر روی ما،ای باغبان بگشا در گلزارها

تا کی به حسرت بنگریم از رخنه ی دیوارها؟

وصلت کجا روزی شود،روزی مرا ای دلستان

جان داده مشتاقان بسی از حسرت دیدارها

هرگز نکردی تو وفا،بر وعده ای ای بی وفا

در بی وفایی ها تو را،من آزمودم بارها

مانند تو یوسف رخی،پیدا نخواهد شد دگر

هر چند که با نقد روان،گشتیم در بازار ها

بر عاشقان خسته دل،زان لب ببخشا شربتی

افتاده بین بر خاک ره،از هر طرف بیمارها

از حسرت کوی بتان،نالان بود “خاقان “همی

مانند بلبل روز و شب،از دوری گلزارها

واژگان کلیدی: فتحعلیشاه قاجار،فتح علی شاه قاجار،اشعار فتحعلیشاه قاجار،نمونه شعر فتحعلیشاه قاجار،شاعر فتحعلیشاه قاجار،شعرهای فتحعلیشاه قاجار،شعری از فتحعلیشاه قاجار،یک شعر از فتحعلیشاه قاجار،غزل فتحعلیشاه قاجار،غزلیات فتحعلیشاه قاجار،غزل های فتحعلیشاه قاجار،غزلی از فتحعلیشاه قاجار،اثری از آثار فتحعلیشاه قاجار،شعری از دوان فتحعلیشاه قاجار،تصویر فتحعلیشاه قاجار،عکس فتحعلیشاه قاجار،فتحعلیشاه قاجار متخلص به خاقان،تخلص فتحعلیشاه قاجار،فتحعلی شاه قاجار،فتح علی شاه قاجار.