ای سیمگون رخت به سپیدی نشان برف
رهی معیری – غزلیات شماره 77 برف بهمنی ای سیمگون رخت به سپیدی نشان برف خویت به سان آتش و رویت به سان برف ای
Menu
رهی معیری – غزلیات
شماره 50
حصار عافیت
نسیم وصل به افسردگان چه خواهد کرد ؟
بهار تازه به برگ خزان چه خواهد کرد ؟
به من که سوختم از داغ مهربانی خویش
فراق و وصل تو نامهربان چه خواهد کرد ؟
سرای خانه به دوشی، حصار عافیت است
صبا به طایر بی آشیان چه خواهد کرد ؟
ز فیض ابر چه حاصل گیاه سوخته را ؟
شراب با من افسرده جان چه خواهد کرد ؟
مکن تلاش که نتوان گرفت دامن عمر
غبار بادیه با کاروان چه خواهد کرد ؟
به باغ خلد نیاسود جان علوی ما
به حیرتم که در این خاکدان چه خواهد کرد ؟
صفای باده ی روشن ز جوش سینه ی اوست
تو چاره ساز خودی، آسمان چه خواهد کرد ؟
به من که از دو جهان فارغم به دولت عشق
رهی ملامت اهل جهان چه خواهد کرد ؟
امین پیرانی - حامد پیری
رهی معیری – غزلیات شماره 77 برف بهمنی ای سیمگون رخت به سپیدی نشان برف خویت به سان آتش و رویت به سان برف ای
رهی معیری – غزلیات شماره114 حاصل مهربانی بگذشت چون نسیم بهاری جوانیم طی شد چو عمر لاله و گل، زندگانیم نامهربان شو ای دل خونین
رهی معیری – غزلیات شماره 122 شمع بی زبان ای خوشا آن دل که آزاری نمی آید از او غیر کار عاشقی، کاری نمی آید
رهی معیری – غزلیات شماره 120 ستاره ی خندان به‌گوش هم نفسان آتشین سرودم من فغان مرغ شبم یا نوای عودم من؟ مرا ز چشم