خواجوی کرمانی – رباعی شماره 391
هر چند که در ملک فصاحت میری
چون شمع زبان مکش که در دم میری
تا چند زنی لاف که میر سخنم
بر سبلت خویش تا نمیری میری
خواجوی کرمانی – رباعی شماره 391
هر چند که در ملک فصاحت میری
چون شمع زبان مکش که در دم میری
تا چند زنی لاف که میر سخنم
بر سبلت خویش تا نمیری میری
امین پیرانی - حامد پیری