شراب میکده ی من نه یادگار جم است

اقبال لاهوری

زبور عجم

شماره 82

شراب میکده ی من نه یادگار جم است

فشرده ی جگر من به شیشه ی عجم است

چو موج می تپد آدم به جستجوی وجود

هنوز تا به کمر در میانه ی عدم است

بیا که مثل خلیل این طلسم درشکنیم

که جز تو هر چه درین دیر دیده ام صنم است

اگر به سینه ی این کائنات در نروی

نگاه را به تماشا گذاشتن ستم است

غلط خرامی ما نیز لذتی دارد

خوشم که منزل ما دور و راه خم به خم است

تغافلی که مرا رخصت تماشا داد

تغافل است و به از التفات دم به دم است

مرا اگر چه به بتخانه پرورش دادند

چکید از لب من آنچه در دل حرم است