شعر نخست:

بیا و جوش تمنای دیدنم بنگر

چواشک ازسرمژگان چکیدنم بنگر

زمن به جرم تپیدن کناره می کردی

بیا به خاک من و آرمیدنم بنگر

شنیده ام که نبینی و ناامید نیم

ندیدن توشنیدم،شنیدنم بنگر

نیازمندی حسرت کشان نمی دانی

نگاه من شو دزدانه دیدنم بنگر

شعر دوم: 

بیا که قاعده ی آسمان بگردانیم

قضا به گردش رطل گران بگردانیم

زچشم ودل به تماشا تمتع اندوزیم

زجان و تن به مدارا زبان بگردانیم

به گوشه ای بنشینیم و در فراز کنیم

به کوچه برسر ره پاسبان بگردانیم

اگر ز شحنه  بود گیر و دار نندیشیم

و گر ز شاه رسد ارمغان بگردانیم

گل افکنیم وگلابی به رهگذرپاشیم

می آوریم وقدح درمیان بگردانیم

نهیم شرم به یک سو و با هم آویزیم

به شوخی ای که رخ اختران بگردانیم

زجوش سینه سحر را نفس فرو بندیم

بلای گرمی روز از جهان بگردانیم

به وهم شب همه را درغلط  بیندازیم

زنیم ره رمه را باشبان بگردانیم

به جنگ باج ستانان شاخساری را

تهی سبد ز در گلستان بگردانیم

به من وصال تو باور نمی کند غالب

بیا که قاعده ی آسمان بگردانیم

شعر سوم:

زخمه بر تار رگ جان می زنم

کس چه داند تا چه دستان می زنم؟

چون ندیدم کز نوایش خون چکد

طعنه بر مرغ سحرخوان می زنم

خامه همراز دم مرگ من است

آتش از نی در نیستان می زنم

گریه در دل نشاط دیگر است

خنده بر لب های خندان می زنم

در جنون بی کار نتوان زیستن

آتش تیزست و دامان می زنم

خوی آدم دارم آدم زاده ام

آشکارا دم ز عصیان می زنم

شعر چهارم:

در گرد غربت آیینه دار خودیم ما

یعنی ز  بیکسان دیار خودیم ما

ديگر ز ساز بيخودی ما صدا  مجوی

آوازی  از گسستن تار خوديم ما

روی سياه خويش، زخود هم نهفته‌ ايم

شمع خموش كلبه ی تارخوديم ما

در كار ماست ناله و ما در هوای او

پروانه ی چراغ مزار خوديم ما

غالب چو شخص و عكس در آیينه خيال

با خويشتن يكی و دچار خوديم ما

واژگان کلیدی: میرزا اسدالله بیگ خان،اسدالله غالب دهلوی،اشعار غالب دهلوی،نمونه شعر غالب دهلوی،شاعر غالب دهلوی،شعرهای غالب دهلوی،شعری از غالب دهلوی،یک شعر از غالب دهلوی،غزل غالب دهلوی،گزیده گلچین گزینه اشعار غالب دهلوی،بهترین و زیباترین اشعار غالب دهلوی،غزلیات غالب دهلوی،غزلی از غالب دهلوی،اثری از آثار غالب دهلوی،سروده های غالب دهلوی،شعری از دیوان غالب دهلوی،غالب دهلوي،میرزا غالب دهلوی.