ادبستان شعر پارسی تارنمایی ویژه ی شعر و ادب

رودکی-مثنویات-بحر خفیف شماره ۵ هر کرا راهبر زغن باشد گذر او به مرغزن باشد  

رودکی-مثنویات-بحر خفیف شماره ۴ اشتر گرسنه کسیمه برد کی شکوهد ز خار؟ چیره خورد  

رودکی-مثنویات-بحر خفیف شماره ۳ زرع و ذرع از بهار شد چو بهشت زرع کشتست و ذرع گوشه ی کشت  

رودکی-مثنویات-بحر خفیف شماره ۲ نیست فکری به غیر یار مرا عشق شد در جهان فیار مرا  

رودکی-مثنویات-بحر خفیف شماره ۱ تا سمو سر برآورید از دشت گشت زنگار گون همه لب کشت هر یکی کاردی ز خوان برداشت تا پزند از سمو طعامک چاشت  

رودکی-مثنویات-بحر متقارب شماره ۴۳ بدین آشکارت ببین آشکار نهانیت را بر نهانی گمار  

رودکی-مثنویات-بحر متقارب شماره ۴۲ به چشم دلت دید باید جهان که چشم سر تو نبیند نهان  

رودکی-مثنویات-بحر متقارب شماره ۴۱ به خنیاگری نغز آورد روی که: چیزی که دل خوش کند، آن بگوی  

رودکی-مثنویات-بحر متقارب شماره ۴۰ جوان چون بدید آن نگاریده روی به سان دو زنجیر مرغول موی  

رودکی-مثنویات-بحر متقارب شماره ۳۹ جوان بودم و پنبه فخمیدمی چو فخمیده شد دانه برچیدمی  

رودکی-مثنویات-بحر متقارب شماره ۳۸ ایا خلعت فاخر از خرمی همی رفتی و می نوشتی ز می  

رودکی-مثنویات-بحر متقارب شماره ۳۷ میلفنج دشمن، که دشمن یکی فزونست و دوست ار هزار اندکی