غزلیات شمس تبریزی-ر تا ل
حرف ر :
غزل شماره 1015 : ای شاهد سیمین ذقن درده شرابی همچو زر
غزل شماره 1016 : انا فتحنا عینکم فاستبصروا الغیب البصر
غزل شماره 1017 : آمد ترش رویی دگر یا زمهریر است او مگر
غزل شماره 1018 : رو چشم جان را برگشا در بی‌دلان اندرنگر
غزل شماره 1019 : ما را خدا از بهر چه آورد بهر شور و شر
غزل شماره 1020 : ای تو نگار خانگی خانه درآ از این سفر
غزل شماره 1021 : گرم درآ و دم مده باده بیار و غم ببر
غزل شماره 1022 : دی سحری بر گذری گفت مرا یار
غزل شماره 1023 : اگر باده خوری باری ز دست دلبر ما خور
غزل شماره 1024 : مرا همچون پدر بنگر نه همچون شوهر مادر
غزل شماره 1025 : مرا آن اصل بیداری دگرباره به خواب اندر
غزل شماره 1026 : گر چه نه به دریاییم دانه گهریم آخر
غزل شماره 1027 : یغمابک ترکستان بر زنگ بزد لشکر
غزل شماره 1028 : ذاتت عسلست ای جان گفتت عسلی دیگر
غزل شماره 1029 : جان بر کف خود داری ای مونس جان زوتر
غزل شماره 1030 : نیمیت ز زهر آمد نیمی دگر از شکر
غزل شماره 1031 : جان من و جان تو بستست به همدیگر
غزل شماره 1032 : تا چند زنی بر من ز انکار تو خار آخر
غزل شماره 1033 : ای دیده مرا بر در واپس بکشیده سر
غزل شماره 1034 : مکن یار مکن یار مرو ای مه عیار
غزل شماره 1035 : ای عاشق بیچاره شده زار به زر بر
غزل شماره 1036 : ای رخت فکنده تو بر اومید و حذر بر
غزل شماره 1037 : گیرم که بود میر تو را زر به خروار
غزل شماره 1038 : به حسن تو نباشد یار دیگر
غزل شماره 1039 : بگرد فتنه می‌گردی دگربار
غزل شماره 1040 : جفا از سر گرفتی یاد می‌دار
غزل شماره 1041 : مرا یارا چنین بی‌یار مگذار
غزل شماره 1042 : منم از جان خود بیزار بیزار
غزل شماره 1043 : مرا اقبال خندانید آخر
غزل شماره 1044 : به ساقی درنگر در مست منگر
غزل شماره 1045 : بگردان ساقیا آن جام دیگر
غزل شماره 1046 : نگشتم از تو هرگز ای صنم سیر
غزل شماره 1047 : در این سرما و باران یار خوشتر
غزل شماره 1048 : خداوند خداوندان اسرار
غزل شماره 1049 : صد بار بگفتمت نگهدار
غزل شماره 1050 : کی باشد اختری در اقطار
غزل شماره 1051 : شب گشت ولیک پیش اغیار
غزل شماره 1052 : نوریست میان شعر احمر
غزل شماره 1053 : نزدیک توام مرا مبین دور
غزل شماره 1054 : ای یار شگرف در همه کار
غزل شماره 1055 : انجیرفروش را چه بهتر
غزل شماره 1056 : انجیرفروش را چه بهتر
غزل شماره 1057 : دارد درویش نوش دیگر
غزل شماره 1058 : آخر کی شود از آن لقا سیر
غزل شماره 1059 : گفتی که زیان کنی زیان گیر
غزل شماره 1060 : عاشقی در خشم شد از یار خود معشوق وار
غزل شماره 1061 : عرض لشکر می‌دهد مر عاشقان را عشق یار
غزل شماره 1062 : چون نبینم من جمالت صد جهان خود دیده گیر
غزل شماره 1063 : عزم رفتن کرده‌ای چون عمر شیرین یاد دار
غزل شماره 1064 : مطربا در پیش شاهان چون شدستی پرده دار
غزل شماره 1065 : یا ربا این لطف‌ها را از لبش پاینده دار
غزل شماره 1066 : مرحبا ای جان باقی پادشاه کامیار
غزل شماره 1067 : سر برآور ای حریف و روی من بین همچو زر
غزل شماره 1068 : نیشکر باید که بندد پیش آن لب‌ها کمر
غزل شماره 1069 : در سماع عاشقان زد فر و تابش بر اثیر
غزل شماره 1070 : گر به خلوت دیدمی او را به جایی سیر سیر
غزل شماره 1071 : معده را پر کرده‌ای دوش از خمیر و از فطیر
غزل شماره 1072 : گر خورد آن شیر عشقت خون ما را خورده گیر
غزل شماره 1073 : خوی بد دارم ملولم تو مرا معذور دار
غزل شماره 1074 : گرم در گفتار آمد آن صنم این الفرار
غزل شماره 1075 : آینه چینی تو را با زنگی اعشی چه کار
غزل شماره 1076 : لحظه لحظه می برون آمد ز پرده شهریار
غزل شماره 1077 : از کنار خویش یابم هر دمی من بوی یار
غزل شماره 1078 : شادیی کان از جهان اندر دلت آید مخر
غزل شماره 1079 : بهر شهوت جان خود را می‌دهی همچون ستور
غزل شماره 1080 : ساقیا هستند خلقان از می ما دور دور
غزل شماره 1081 : ای صبا حالی ز خد و خال شمس الدین بیار
غزل شماره 1082 : عقل بند ره روان و عاشقانست ای پسر
غزل شماره 1083 : هله زیرک هله زیرک هله زیرک هله زوتر
غزل شماره 1084 : مه روزه اندرآمد هله ای بت چو شکر
غزل شماره 1085 : همه صیدها بکردی هله میر بار دیگر
غزل شماره 1086 : هله زیرک هله زیرک هله زیرک زوتر
غزل شماره 1087 : بده آن باده به ما باده به ما اولیتر
غزل شماره 1088 : سر فروکن به سحر کز سر بازار نظر
غزل شماره 1089 : هین که آمد به سر کوی تو مجنون دگر
غزل شماره 1090 : صنما این چه گمانست فرودست حقیر
غزل شماره 1091 : نه که مهمان غریبم تو مرا یار مگیر
غزل شماره 1092 : اختران را شب وصلست و نثارست و نثار
غزل شماره 1093 : روستایی بچه‌ای هست درون بازار
غزل شماره 1094 : پر ده آن جام می را ساقیا بار دیگر
غزل شماره 1095 : داد جاروبی به دستم آن نگار
غزل شماره 1096 : گر ز سر عشق او داری خبر
غزل شماره 1097 : عقل بند ره روانست ای پسر
غزل شماره 1098 : آمدم من بی‌دل و جان ای پسر
غزل شماره 1099 : ای نهاده بر سر زانو تو سر
غزل شماره 1100 : بس که می‌انگیخت آن مه شور و شر
غزل شماره 1101 : نرم نرمک سوی رخسارش نگر
غزل شماره 1102 : عشق را با گفت و با ایما چه کار
غزل شماره 1103 : رفتم آن جا مست و گفتم ای نگار
غزل شماره 1104 : باز شد در عاشقی بابی دگر
غزل شماره 1105 : ای خیالت در دل من هر سحور
غزل شماره 1106 : راز را اندر میان نه وامگیر
غزل شماره 1107 : در چمن آیید و بربندید دید
غزل شماره 1108 : ساقیا باده چون نار بیار
غزل شماره 1109 : ساقیا باده گلرنگ بیار
غزل شماره 1110 : از لب یار شکر را چه خبر
غزل شماره 1111 : روزی خوشست رویت از نور روز خوشتر
غزل شماره 1112 : بر منبرست این دم مذکر مذکر
غزل شماره 1113 : ای جان جان جان‌ها جانی و چیز دیگر
غزل شماره 1114 : ای محو عشق گشته جانی و چیز دیگر
غزل شماره 1115 : ای آینه فقیری جانی و چیز دیگر
غزل شماره 1116 : هر کس به جنس خویش درآمیخت ای نگار
غزل شماره 1117 : دل ناظر جمال تو آن گاه انتظار
غزل شماره 1118 : میر شکار من که مرا کرده‌ای شکار
غزل شماره 1119 : کس بی‌کسی نماند می‌دان تو این قدر
غزل شماره 1120 : مستیم و بیخودیم و جمال تو پرده در
غزل شماره 1121 : آمد بهار خرم و آمد رسول یار
غزل شماره 1122 : اندیشه را رها کن اندر دلش مگیر
غزل شماره 1123 : پرده خوش آن بود کز پس آن پرده دار
غزل شماره 1124 : تاخت رخ آفتاب گشت جهان مست وار
غزل شماره 1125 : چون سر کس نیستت فتنه مکن دل مبر
غزل شماره 1126 : سست مکن زه که من تیر توام چارپر
غزل شماره 1127 : وجهک مثل القمر قلبک مثل الحجر
غزل شماره 1128 : بر سر ره دیدمش تیزروان چون قمر
غزل شماره 1129 : عمر که بی‌عشق رفت هیچ حسابش مگیر
غزل شماره 1130 : آید هر دم رسول از طرف شهر یار
غزل شماره 1131 : گفت لبم چون شکر ارزد گنج گهر
غزل شماره 1132 : چون سر کس نیستت فتنه مکن دل مبر
غزل شماره 1133 : نه در وفات گذارد نه در جفا دلدار
غزل شماره 1134 : چرا ز قافله یک کس نمی‌شود بیدار
غزل شماره 1135 : بیار ساقی بادت فدا سر و دستار
غزل شماره 1136 : نبشتست خدا گرد چهره دلدار
غزل شماره 1137 : شدست نور محمد هزار شاخ هزار
غزل شماره 1138 : چه مایه رنج کشیدم ز یار تا این کار
غزل شماره 1139 : مجوی شادی چون در غمست میل نگار
غزل شماره 1140 : بیامدیم دگربار چون نسیم بهار
غزل شماره 1141 : ز بامداد چه دشمن کشست دیدن یار
غزل شماره 1142 : درخت اگر متحرک بدی به پا و به پر
غزل شماره 1143 : تو شاخ خشک چرایی به روی یار نگر
غزل شماره 1144 : ندا رسید به جان‌ها ز خسرو منصور
غزل شماره 1145 : به من نگر که منم مونس تو اندر گور
غزل شماره 1146 : مرا بگاه ده ای ساقی کریم عقار
غزل شماره 1147 : بکش بکش که چه خوش می‌کشی بیار بیار
غزل شماره 1148 : کسی بگفت ز ما یا از اوست نیکی و شر
غزل شماره 1149 : فغان فغان که ببست آن نگار بار سفر
غزل شماره 1150 : به خدمت لبت آمد به انتجاع شکر
غزل شماره 1151 : قدح شکست و شرابم نماند و من مخمور
غزل شماره 1152 : ببین دلی که نگردد ز جان سپاری سیر
غزل شماره 1153 : مه تو یار ندارد جز او تو یار مگیر
غزل شماره 1154 : چو دررسید ز تبریز شمس دین چو قمر
غزل شماره 1155 : از آن مقام که نبود گشاد زود گذر
غزل شماره 1156 : مطرب عاشقان بجنبان تار
غزل شماره 1157 : گر تو خواهی وطن پر از دلدار
غزل شماره 1158 : رحم بر یار کی کند هم یار
غزل شماره 1159 : عشق جانست عشق تو جانتر
غزل شماره 1160 : روی بنما به ما مکن مستور
غزل شماره 1161 : مطربا عیش و نوش از سر گیر
غزل شماره 1162 : مطربا عشقبازی از سر گیر
غزل شماره 1163 : عار بادا جهانیان را عار
غزل شماره 1164 : خلق را زیر گنبد دوار
غزل شماره 1165 : میر خرابات تویی ای نگار
غزل شماره 1166 : چند از این راه نو روزگار
غزل شماره 1167 : مست توام نه از می و نه از کوکنار
غزل شماره 1168 : جان خراباتی و عمر بهار
غزل شماره 1169 : هست کسی صافی و زیبانظر
غزل شماره 1170 : رحم کن ار زخم شوم سر به سر
غزل شماره 1171 : در بگشا کآمد خامی دگر
غزل شماره 1172 : جاء الربیع و البطر زال الشتاء و الخطر
غزل شماره 1173 : بشنو خبر صادق از گفته پیغامبر
غزل شماره 1174 : مرا می‌گفت دوش آن یار عیار
غزل شماره 1175 : انجیرفروش را چه بهتر
غزل شماره 1176 : انتم الشمس و القمر منکم السمع و البصر
غزل شماره 1177 : آفتابی برآمد از اسرار
غزل شماره 1178 : جاء الربیع و البطر زال الشتاء و الخطر
غزل شماره 1179 : غره وجه سلبت قلب جمیع البشر
غزل شماره 1180 : سیدی انی کلیل انت فی زی النهار
حرف ز :
غزل شماره 1181 : به سوی ما نگر چشمی برانداز
غزل شماره 1182 : تو چشم شیخ را دیدن میاموز
غزل شماره 1183 : اگر کی در فرینداش یوقسا یاوز
غزل شماره 1184 : بیا با تو مرا کارست امروز
غزل شماره 1185 : چنان مستم چنان مستم من امروز
غزل شماره 1186 : چنان مستم چنان مستم من امروز
غزل شماره 1187 : در این سرما سر ما داری امروز
غزل شماره 1188 : الا ای شمع گریان گرم می‌سوز
غزل شماره 1189 : در این سرما سر ما داری امروز
غزل شماره 1190 : ای خفته به یاد یار برخیز
غزل شماره 1191 : ماییم فداییان جانباز
غزل شماره 1192 : برخیز و صبوح را برانگیز
غزل شماره 1193 : من از سخنان مهرانگیز
غزل شماره 1194 : گر نه‌ای دیوانه رو مر خویش را دیوانه ساز
غزل شماره 1195 : سوی خانه خویش آمد عشق آن عاشق نواز
غزل شماره 1196 : عاشقان را شد مسلم شب نشستن تا به روز
غزل شماره 1197 : اگر آتش است یارت تو برو در او همی‌سوز
غزل شماره 1198 : سیمرغ کوه قاف رسیدن گرفت باز
غزل شماره 1199 : یا مکثر الدلال علی الخلق بالنشوز
غزل شماره 1200 : ساقی روحانیان روح شدم خیز خیز
غزل شماره 1201 : برای عاشق و دزدست شب فراخ و دراز
غزل شماره 1202 : به آفتاب شهم گفت هین مکن این ناز
غزل شماره 1203 : برو برو که نفورم ز عشق عارآمیز
حرف س :
غزل شماره 1204 : عشق گزین عشق و در او کوکبه می‌ران و مترس
غزل شماره 1205 : سیر نگشت جان من بس مکن و مگو که بس
غزل شماره 1206 : سوی لبش هر آنک شد زخم خورد ز پیش و پس
غزل شماره 1207 : نیم شب از عشق تا دانی چه می‌گوید خروس
غزل شماره 1208 : حال ما بی‌آن مه زیبا مپرس
غزل شماره 1209 : ای دل بی‌بهره از بهرام ترس
غزل شماره 1210 : نیست در آخرزمان فریادرس
غزل شماره 1211 : ای روترش به پیشم بد گفته‌ای مرا پس
غزل شماره 1212 : دست بنه بر دلم از غم دلبر مپرس
غزل شماره 1213 : ای سگ قصاب هجر خون مرا خوش بلیس
غزل شماره 1214 : بیا که دانه لطیفست رو ز دام مترس
حرف ش :
غزل شماره 1215 : ای مست ماه روی تو استاره و گردون خوش
غزل شماره 1216 : گر عاشقی از جان و دل جور و جفای یار کش
غزل شماره 1217 : الحذر از عشق حذر هر کی نشانی بودش
غزل شماره 1218 : ای شب خوش رو که تویی مهتر و سالار حبش
غزل شماره 1219 : یار نخواهم که بود بدخو و غمخوار و ترش
غزل شماره 1220 : دام دگر نهاده‌ام تا که مگر بگیرمش
غزل شماره 1221 : اگر گم گردد این بی‌دل از آن دلدار جوییدش
غزل شماره 1222 : چه دارد در دل آن خواجه که می‌تابد ز رخسارش
غزل شماره 1223 : قرین مه دو مریخند و آن دو چشمت ای دلکش
غزل شماره 1224 : پریشان باد پیوسته دل از زلف پریشانش
غزل شماره 1225 : ریاضت نیست پیش ما همه لطفست و بخشایش
غزل شماره 1226 : آن یار ترش رو را این سوی کشانیدش
غزل شماره 1227 : رویش خوش و مویش خوش وان طره جعدینش
غزل شماره 1228 : ای یوسف مه رویان ای جاه و جمالت خوش
غزل شماره 1229 : زلفی که به جان ارزد هر تار بشوریدش
غزل شماره 1230 : جانم به چه آرامد ای یار به آمیزش
غزل شماره 1231 : وقتت خوش وقتت خوش حلوایی و شکرکش
غزل شماره 1232 : هنگام صبوح آمد ای مرغ سحرخوانش
غزل شماره 1233 : درون ظلمتی می‌جو صفاتش
غزل شماره 1234 : قضا آمد شنو طبل نفیرش
غزل شماره 1235 : نگاری را که می‌جویم به جانش
غزل شماره 1236 : برفتم دی به پیشش سخت پرجوش
غزل شماره 1237 : شنو پندی ز من ای یار خوش کیش
غزل شماره 1238 : امروز خوش است دل که تو دوش
غزل شماره 1239 : ای خواجه تو عاقلانه می‌باش
غزل شماره 1240 : آن مطرب ما خوشست و چنگش
غزل شماره 1241 : ما نعره به شب زنیم و خاموش
غزل شماره 1242 : گر لاش نمود راه قلاش
غزل شماره 1243 : اندرآ ای اصل اصل شادمانی شاد باش
غزل شماره 1244 : ای سنایی گر نیابی یار یار خویش باش
غزل شماره 1245 : آنک بیرون از جهان بد در جهان آوردمش
غزل شماره 1246 : دوش رفتم در میان مجلس سلطان خویش
غزل شماره 1247 : عارفان را شمع و شاهد نیست از بیرون خویش
غزل شماره 1248 : ساقیا بی‌گه رسیدی می بده مردانه باش
غزل شماره 1249 : شده‌ام سپند حسنت وطنم میان آتش
غزل شماره 1250 : به شکرخنده اگر می‌ببرد جان رسدش
غزل شماره 1251 : گر لب او شکند نرخ شکر می‌رسدش
غزل شماره 1252 : آن که مه غاشیه زین چو غلامان کشدش
غزل شماره 1253 : بر ملک نیست نهان حال دل و نیک و بدش
غزل شماره 1254 : من توام تو منی ای دوست مرو از بر خویش
غزل شماره 1255 : اندک اندک راه زد سیم و زرش
غزل شماره 1256 : آنک جانش داده‌ای آن را مکش
غزل شماره 1257 : چون تو شادی بنده گو غمخوار باش
غزل شماره 1258 : آن مایی همچو ما دلشاد باش
غزل شماره 1259 : عقل آمد عاشقا خود را بپوش
غزل شماره 1260 : اندرآمد شاه شیرینان ترش
غزل شماره 1261 : روی تو جان جانست از جان نهان مدارش
غزل شماره 1262 : گر جان به جز تو خواهد از خویش برکنیمش
غزل شماره 1263 : سرمست شد نگارم بنگر به نرگسانش
غزل شماره 1264 : می‌گفت چشم شوخش با طره سیاهش
غزل شماره 1265 : آن مه که هست گردون گردان و بی‌قرارش
غزل شماره 1266 : روحیست بی‌نشان و ما غرقه در نشانش
غزل شماره 1267 : در عشق آتشینش آتش نخورده آتش
غزل شماره 1268 : صد سال اگر گریزی و نایی بتا به پیش
غزل شماره 1269 : آینه‌ام من آینه‌ام من تا که بدیدم روی چو ماهش
غزل شماره 1270 : مستی امروز من نیست چو مستی دوش
غزل شماره 1271 : باز درآمد طبیب از در رنجور خویش
غزل شماره 1272 : باز فرود آمدیم بر در سلطان خویش
غزل شماره 1273 : ما به سلیمان خوشیم دیو و پری گو مباش
غزل شماره 1274 : خواجه چرا کرده‌ای روی تو بر ما ترش
غزل شماره 1275 : چون بزند گردنم سجده کند گردنش
غزل شماره 1276 : باز درآمد ز راه بیخود و سرمست دوش
غزل شماره 1277 : خواجه غلط کرده‌ای در صفت یار خویش
غزل شماره 1278 : یار درآمد ز باغ بیخود و سرمست دوش
غزل شماره 1279 : باز درآمد طبیب از در ایوب خویش
غزل شماره 1280 : جان منست او هی مزنیدش
غزل شماره 1281 : ز هدهدان تفکر چو دررسید نشانش
غزل شماره 1282 : تمام اوست که فانی شدست آثارش
غزل شماره 1283 : ندا رسید به عاشق ز عالم رازش
غزل شماره 1284 : سری برآر که تا ما رویم بر سر عیش
غزل شماره 1285 : شکست نرخ شکر را بتم به روی ترش
غزل شماره 1286 : شنو ز سینه ترنگاترنگ آوازش
غزل شماره 1287 : مباد با کس دیگر ثنا و دشنامش
غزل شماره 1288 : چو رو نمود به منصور وصل دلدارش
غزل شماره 1289 : دلی کز تو سوزد چه باشد دوایش
غزل شماره 1290 : مست گشتم ز ذوق دشنامش
غزل شماره 1291 : توبه من درست نیست خموش
غزل شماره 1292 : آمد آن خواجه سیماترش
غزل شماره 1293 : علی الله ای مسلمانان از آن هجران پرآتش
غزل شماره 1294 : کل عقل بوصلکم مدهش
غزل شماره 1295 : بیا بیا که تویی جان جان جان سماع
غزل شماره 1296 : بیا بیا که تویی جان جان جان سماع
غزل شماره 1297 : مدارم یک زمان از کار فارغ
غزل شماره 1298 : امروز روز شادی و امسال سال لاغ
غزل شماره 1299 : گویند شاه عشق ندارد وفا دروغ
غزل شماره 1300 : عیسی روح گرسنه‌ست چو زاغ
غزل شماره 1301 : ما دو سه رند عشرتی جمع شدیم این طرف
غزل شماره 1302 : ما دو سه مست خلوتی جمع شدیم این طرف
غزل شماره 1303 : گر تو تنگ آیی ز ما زوتر برون رو ای حریف
غزل شماره 1304 : باده نمی‌بایدم فارغم از درد و صاف
غزل شماره 1305 : کعبه جان‌ها تویی گرد تو آرم طواف
غزل شماره 1306 : بیا بیا که تویی شیر شیر شیر مصاف
غزل شماره 1307 : ای مونس و غمگسار عاشق
غزل شماره 1308 : گر خمار آرد صداعی بر سر سودای عشق
غزل شماره 1309 : ای جهان را دلگشا اقبال عشق
غزل شماره 1310 : ای ناطق الهی و ای دیده حقایق
غزل شماره 1311 : باز از آن کوه قاف آمد عنقای عشق
غزل شماره 1312 : فریفت یار شکربار من مرا به طریق
غزل شماره 1313 : جان و سر تو که بگو بی‌نفاق
غزل شماره 1314 : به دلجویی و دلداری درآمد یار پنهانک
غزل شماره 1315 : روان شد اشک یاقوتی ز راه دیدگان اینک
غزل شماره 1316 : رو رو که نه‌ای عاشق ای زلفک و ای خالک
غزل شماره 1317 : آن میر دروغین بین با اسپک و با زینک
غزل شماره 1318 : هر اول روز ای جان صد بار سلام علیک
غزل شماره 1319 : بباید عشق را ای دوست دردک
غزل شماره 1320 : اندرآ با ما نشان ده راستک
غزل شماره 1321 : ایا هوای تو در جان‌ها سلام علیک
غزل شماره 1322 : ای ظریف جهان سلام علیک
غزل شماره 1323 : ای ظریف جهان سلام علیک
غزل شماره 1324 : برخیز ز خواب و ساز کن چنگ
غزل شماره 1325 : عشق خامش طرفه‌تر یا نکته‌های چنگ چنگ
غزل شماره 1326 : عاشقی و آنگهانی نام و ننگ
غزل شماره 1327 : تتار اگر چه جهان را خراب کرد به جنگ
غزل شماره 1328 : حریف جنگ گزیند تو هم درآ در جنگ
غزل شماره 1329 : چو زد فراق تو بر سر مرا به نیرو سنگ
غزل شماره 1330 : بگردان شراب ای صنم بی‌درنگ
غزل شماره 1331 : هر کی در او نیست از این عشق رنگ
غزل شماره 1332 : توبه سفر گیرد با پای لنگ
غزل شماره 1333 : ای تو ولی احسان دل ای حسن رویت دام دل
غزل شماره 1334 : این بوالعجب کاندر خزان شد آفتاب اندر حمل
غزل شماره 1335 : بانگ زدم نیم شبان کیست در این خانه دل
غزل شماره 1336 : حلقه دل زدم شبی در هوس سلام دل
غزل شماره 1337 : الا ای رو ترش کرده که تا نبود مرا مدخل
غزل شماره 1338 : بقا اندر بقا باشد طریق کم زنان ای دل
غزل شماره 1339 : مهم را لطف در لطفست از آنم بی‌قرار ای دل
غزل شماره 1340 : هر آن کو صبر کرد ای دل ز شهوت‌ها در این منزل
غزل شماره 1341 : امروز بحمدالله از دی بترست این دل
غزل شماره 1342 : چه کارستان که داری اندر این دل
غزل شماره 1343 : صد هزاران همچو ما غرقه در این دریای دل
غزل شماره 1344 : شتران مست شدستند ببین رقص جمل
غزل شماره 1345 : تو مرا می بده و مست بخوابان و بهل
غزل شماره 1346 : رفت عمرم در سر سودای دل
غزل شماره 1347 : سوی آن سلطان خوبان الرحیل
غزل شماره 1348 : امروز روز شادی و امسال سال گل
غزل شماره 1349 : تا نزند آفتاب خیمه نور جلال
غزل شماره 1350 : چشم تو با چشم من هر دم بی‌قیل و قال
غزل شماره 1351 : شد پی این لولیان در حرم ذوالجلال
غزل شماره 1352 : چند از این قیل و قال عشق پرست و ببال
غزل شماره 1353 : چگونه برنپرد جان چو از جناب جلال
غزل شماره 1354 : تو را سعادت بادا در آن جمال و جلال
غزل شماره 1355 : دو چشم اگر بگشادی به آفتاب وصال
غزل شماره 1356 : اگر درآید ناگه صنم زهی اقبال
غزل شماره 1357 : پیام کرد مرا بامداد بحر عسل
غزل شماره 1358 : به گوش دل پنهانی بگفت رحمت کل
غزل شماره 1359 : ز خود شدم ز جمال پر از صفا ای دل
غزل شماره 1360 : باده ده ای ساقی جان باده بی‌درد و دغل
غزل شماره 1361 : عمرک یا واحدا فی درجات الکمال
غزل شماره 1362 : لجکنن اغلن هی بزه کلکل
غزل شماره 1363 : کجکنن اغلن اودیا کلکل
غزل شماره 1364 : ایها النور فی الفؤاد تعال
غزل شماره 1365 : یا منیر البدر قد اوضحت بالبلبال بال
غزل شماره 1366 : یا بدیع الحسن قد اوضحت بالبلبال بال
غزل شماره 1367 : رشاء العشق حبیبی لشرود و مضل
غزل شماره 1368 : عمرک یا واحدا فی درجات الکمال
غزل شماره 1369 : تعال یا مدد العیش و السرور تعال
دیدگاهی بنویسید